Τι με εκνευρίζει στους μεγάλους.

(Στ' Δημοτικού) 

Με εκνευρίζει ότι για μερικά πράγματα μας θεωρούν μικρούς ενώ στην πραγματικότητα δεν είμαστε μικροί αλλά μεγάλοι.  Αυτό είναι το μοναδικό που με εκνευρίζει.

Νίκος Μ.

Οι μεγάλοι με εκνευρίζουν  γιατί όλο μας διατάζουν και μας βάζουν τιμωρίες. Κι όταν αυτοί έχουν κάπου λάθος, όλα συνεχίζονται κανονικά.

Δανάη Σ.

Αυτό που με εκνευρίζει στους μεγάλους είναι ότι θέλουν πάντα να περνάει το δικό τους και ότι φωνάζουν πολύ.

Μανώλης Γ.

Πρώτα πρώτα με εκνευρίζει το άγριο βλέμμα τους, δεύτερον τα κηρύγματα και τρίτον (τώρα εκπροσωπώ όλα τα παιδιά του κόσμου) ότι μας βάζουν νωρίς για ύπνο.

Γιάννης Αγ.

Στους μεγάλους με εκνευρίζει το ότι είναι αδιάκριτοι, ανυπόμονοι, θέλουν πάντοτε να γίνεται το δικό τους πιστεύουν ότι έχουν πάντα δίκιο και φωνάζουν στα παιδιά.

Γιώργος Φ.

Αυτό που με εκνευρίζει στους μεγάλους είναι ότι θέλουν πάντα να γίνονται τα δικά τους πράγματα και συνέχεια δίνουν διαταγές λες και είμαστε στρατιώτες.

Θεοδόσης Χ.

Στους μεγάλους με εκνευρίζει που σου υπόσχονται συνέχεια κάτι, αλλά μετά δεν το κάνουν. Παράδειγμα η μαμά μου, με σκάει μέχρι να μου αγοράσει κάτι που θέλω. Όλο αύριο και αύριο μου λέει. Τελικά μου το παίρνει, γιατί την έχω κι εγώ σκάσει. Άλλο ένα που με εκνευρίζει στους μεγάλους είναι που μου μιλάνε απότομα, χωρίς ευγένεια, όπως ο αδερφός μου ο μεγάλος, μου ζητάει με πολύ απότομο τρόπο ό,τι θέλει κι εγώ του λέω: «αν δεν το ζητήσεις ευγενικά, δεν σου κάνω τη χάρη». Αυτά!!

                                                                           Σπύρος Ν.

Οι μεγάλοι, μερικές φορές, είναι πολύ εκνευριστικοί. Συνέχεια πρέπει να γίνεται το δικό τους και μερικές φορές ότι λένε πρέπει να είναι πάντα σωστό και έχουν πάντα δίκιο, γιατί είναι μεγάλοι. Επίσης είναι πολύ καταπιεστικοί με τα μαθήματα των παιδιών. Παραδείγματος χάρη μια μητέρα καταπιέζει το παιδί της να της πει εκατό φορές το μάθημα, μέχρι να καταλάβει και να μη ξεχνάει ούτε το κόμμα.

Όμως αυτό δεν είναι καθόλου καλό γιατί η πολλή καταπίεση των μεγάλων μπορεί να μας δημιουργήσει άγχος και να φτάσουμε εμείς τα παιδιά να κλαίμε για οτιδήποτε άλλο μας πουν οι γονείς μας.

                                                                                 Πηνελόπη Ατσ.